ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΣΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ, ΣΤΗΝ ΖΩΗ.

Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2008

Πλησιάζουν Χριστούγεννα.

Πόσες μέρες είναι άραγε ακόμα ? ούτε μήνας...πάντα αυτές τις μέρες με πλημμυρίζει χαρά, ειδικά από τότε που έγινα μαμά αυτές οι μέρες παίρνουν άλλη διάσταση, παλιότερα πίστευα ότι τα Χριστούγεννα έγιναν για να γίνονται οι κακοί λιγότερο κακοί, οι καλοί καλύτεροι, στους άπονους να μαλακώνει η καρδιά κλπ ...κάθε Χριστούγεννα ο μύθος κατέρεε. Όλοι ίδιοι, ίσως κάποιοι να έβαζαν λίγο το χέρι στην τσέπη για κάποιον που πεινούσε και όταν οι γιορτές περνούσαν τον άφηναν ξανά αβοήθητο στην πείνα του και ίσως την κακοτυχία του. Έτσι μ;αυτές τις σκέψεις τα χρόνια πέρασαν έγινα μαμά και συνηδειτοποίησα ότι τα Χριστούγεννα έγιναν για τα παιδιά. Εγώ ως παιδί δεν πίστεψα, δυστυχώς για μένα, ποτέ στον Αη Βασίλη, ο γιός μου όμως πιστεύει και έτσι σήμερα το βράδυ θα πάρουμε τις μεγάλες μας αποφάσεις. Εμείς ως γονείς που θα αποφασίσουμε τι θα γράψουμε στον Αη Βασίλη για την διαγωγή του μικρού και ο μικρός, μια που το έχει γκαραντί, ότι ήταν καλός και το αξίζει να πάρει απόφαση τι θα ζητήσει απο τον Αη Βασίλη το κάστρο? το σιδηρόδρομο? τι? Μ αρέσει πολύ τελικά αυτός ο χοντρουλός γλυκος κύριος. Τις τελευταίες μέρες έχουμε ξακινήσει και προετοιμασία να τον περιμένουμε. Αδειάζουμε το τζάκι απο τα βιβλία, (το τζάκι μας είναι βοηθητική βιβλιοθήκη)για να είμαστε έτοιμοι να τον υποδεχθούμε αφού θα κατέβει απο την καμινάδα, φτιάχνουμε διάφορες κατασκευές με όμορφα κόκκινα χαρτιά και άλλα υλικά για να στολίσουμε το δέντρο μας, βάφουμε κουκουνάρια, διαβάζουμε κάθε βράδυ απαραιτήτως χριστουγεννιάτικές ιστορίες, (τώρα διαβάζουμε του Βασίλη Παπαθεοδώρου "Ποιός απήγαγε τον Αι Βασίλη" ....όταν φτάσουμε στο ποιός ακριβώς θα σας ενημερώσω) κάνουμε σχέδια για το πάρτυ που θα κάνουμε τις γιορτές για μικρους και μεγάλους αφού όλοι γιορταζουμε σ αυτό το σπίτι και εννοείται ότι κάθε απόγευμα κάνουμε πρόβες με τριγωνάκια τα κάλαντα ... Ο καιρός βέβαια σε καμιά περίπτωση δεν θυμίζει χειμώνα αλλά τέλος πάντων δεν είναι και η πρώτη φορά.... Αν και θα έπρεπε να γράψω για την Ελβετία που αυτές τις μέρες θα ετοιμάζεται να βάλει τα καλά της και να περιμένει τους επισκέπτες της να γιορτάσουν, εγώ θα επιλέξω μερικές όμορφες φωτογραφίες απο το μουσείο παιχνιδιων της πανέμορφης Κολμάρ και αν δεν θέλετε να πάτε Πραγα Βιεννη Παρίσι η Λονδίνο για τις γιορτές (όπως συνιστούν τα ελληνικά ταξιδιωτικά γραφεία...) εγώ σας προτείνω να πάρετε την οικογενεια σας και να πάτε στην Κολμαρ η στην Μπον (Αλσατία και Βουργουνδία αντίστοιχα) και θα με θυμηθείτε ... Τελικά επειδή είναι καθαρά προσωπική μας επιλογή τον αν θα πιστεύουμε κάπου η όχι, εγώ επιλέγω να πιστεύω στον Αη Βασίλη γιατί είναι αυτό ακριβώς που θέλω ... "Αγαπητέ Αη Βασίλη θέλω να μας φέρεις υγεία, ευημερία και αγάπη και μην ξεχάσεις σε παρακαλώ να φέρεις ειρήνη σε όλους τους ανθρώπους και υγεία -υγεία - υγεία Με πολύ αγάπη Νατάσσα "

Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2008

από το βουνό "Μάρε" ... στην θάλασσα του Λιβυκού...

εδώ θα ήθελα να ήταν το μπαλκόνι μου ....

Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2008

Μαντέψτε που?

Ο ελεύθερος μου χρόνος έχει περιοριστεί στο ελάχιστο το τελευταίο διάστημα και νοιώθω ότι έχω παραμελίσει παντελώς το ιστολόγιο μου... ελπίζοντας ότι το Σαββατοκύριακο θα ετοιμάσω μια ανάρτηση από το πρόσφατο ταξίδι μας, μ αυτές τις λίγες φωτογραφίες σας αφήνω να μαντέψε τον προορισμό! Μέχρι τότε σας χαιρετώ και σας εύχομαι να περνάτε υπέροχα! υ.γ. σε περίπτωση που έχετε όρεξη να φτιάξετε ενα σούπερ εκχύλισμα καλέντουλας παρακαλώ περάστε απο εδώ