ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΣΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ, ΣΤΗΝ ΖΩΗ.

Κυριακή 26 Αυγούστου 2007

Why does my heart feels so bad? Why does my soul feels so bad?

Κάποιοι καίνε την χώρα μου. Ανθρωποι απανθρακώνονται. Ανθρωποι ξεριζώνονται. Περιουσίες χάνονται. Δάση εξαφανίζονται. Ζώα καίγονται. Ουρλιαχτά, κραυγές αγωνίες... .......... μέχρι πριν από λίγες μέρες το πιο απίθανο πράγμα που είχε συμβεί ήταν το συμβάν στους δίδυμους πύργους, μέχρι εκείνη την στιγμή ούτε ο Σπίλμπεργκ δεν είχε σκεφτεί κάτι παρόμοιο. Μέχρι σήμερα το πιο απίθανο μου φαίνεται αυτό που συμβαίνει στην χώρα μας. Μετά από την περίπτωση του πολέμου νομίζω ότι στο μυαλό όλων το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί θα ήταν ένας μεγάλος σεισμός. Ομως συνέβει κάτι που κανείς λογικός άνθρωπος δεν θα το σκεφτόταν ποτέ. Νομίζω ούτε ο Νέρωνας δεν το σκέφτηκε, αυτός έκαψε την Ρώμη μόνο. ο σύγχρονος Νέρωνας πολύ πιο σατανικός από τον πρόγονο του βάλθηκε να κάψει όλη την Ελλάδα. Πνίγομαι. Πνιγόμαστε όλοι. Η τηλεόραση παίζει και ακούω τα τηλεφωνήματα των ανθρώπων με αυτές τις βαριές ανάσες και στο τέλος ο λυγμός... Επικρατεί παράνοια. Ελικόπτερο φτάνει να παραλάβει εγκλωβισμένους και αυτοί αρνούνται την επιβίβαση. Λίγο αργότερα κραυγές αγωνίας στείλτε ελικόπτερα να μας σώσουν. ... τριγυρνάω στα blogs και μένω αποσβολωμένη από τις αντιδράσεις πολλών και δεν μπαίνω καν στο trip να γράψω εκεί, το μόνο που σχολιάζετε και συζητείται (με ύβρεις) γενικώς είναι ένας συνδυασμός ύβρεων για την ΝΔ το πασοκ τις εκλογές και τις φωτιές. Μα,.. την "λίγη" κυβέρνηση και την "ελεεινή" αντιπολίτευση ποιός του επέλεξε και εξέλεξε. Εγώ? μόνη? μόνο εγώ ψήφισα στις προηγούμενες εκλογές? και ναι πάλι φωνές, πάλι γκρίνια ΟΛΟ γκρίνια, ένας από όλους αυτούς έτρεξε να ενημερωθεί και να συμμετέχει σε εθελοντική ομάδα? κάποτε εδώ στον τόπο μου, την εποχή που, πριν καταργηθούν οι αξίες, και αναχθεί το ρουσφέτι στην ύψιστη και μοναδική αξία αυτής της χώρας, δεν υπήρχε πυροσβεστική υπηρεσία, αλλά οι φωτιές έσβηναν, και τότε είχαμε φωτιές, αλλά τότε η φωτιά δεν ήταν υπόθεση μόνο της πυροσβεστικής ΗΤΑΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΛΩΝ τότε πήγαινες το βράδυ και χτυπούσες την καμπάνα του χωριού και σηκώνονταν όλοι οι χωριανοί να τρέξουν είτε με τα φτυάρια είτε με τα τρακτερ να κουβαλάνε νερό, είτε να τρέχουν τα πιτσιρίκια στην άκρη με ένα κλαδί και να χτυπάνε την φωτιά. ΣΗΜΕΡΑ αν πάει κάποιος να χτυπήσει την καμπάνα όλοι θα τον πουν τρελό και ο κακός του χωριού - που παντού υπάρχει ένας- θα τον μηνύσει γιατί τον ξύπνησε, τον αναστάτωσε και πρέπει να πάρει χρήματα για να αποκατασταθεί ηθικά.... if you know what i mean... ΣΗΜΕΡΑ στην περιοχή μου έχουμε 3 μεγάλα και 2 μικρά πυροσβεστικά οχήματα, περίπου 15 άνδρες και φαίνεται να επαρκούν για την περιοχή. ΟΜΩΣ αν κάποιος τρελός αποφασίσει να μας κάψει θα το κάνει ΓΙΑΤΙ απλά δεν προβλέπετε να έχεις δυνάμεις για την περίπτωση που καίγεται όλος ο τόπος. Και τώρα καίγεται ολόκληρη η Ελλάδα. ΕΣΤΩ ... διάβασα τα παρακάτω στην ιστοσελίδα της πυροσβεστικής Πρακτικές - Χρηστικές οδηγίες για εκκένωση περιοχών 1. Μην υπερεκτιμάτε τις δυνατότητές σας. Προέχει η ανθρώπινη ζωή και η σωματική ακεραιότητα. 2. Εμπιστευθείτε τις τοπικές Πυροσβεστικές και Αστυνομικές Αρχές που λειτουργούν υπό τον συντονισμό των οικείων Οργανισμών Τοπικής και Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης. 3. Aκολουθείτε τις υπεύθυνες από τις αρμόδιες Αρχές αναγγελίες εκκένωσης. Συνεργαστείτε με τις Αστυνομικές και Πυροσβεστικές δυνάμεις, τις οποίες να ενημερώνετε για τυχόν εγκλωβισμένα άτομα, άτομα με ακουστικά προβλήματα, υπερήλικες, παιδιά και ασθενείς. 4. Οι Πυροσβεστικές και Αστυνομικές Αρχές υποδεικνύουν κατάλληλο και ασφαλή χώρο συγκέντρωσης πολιτών, όπως κεντρικές πλατείες, γήπεδα, παραλίες, μακριά από φωτιά, καπνούς και επικίνδυνα υλικά-εγκαταστάσεις (όπως πρατήρια βενζίνης). 5. Να ελέγχεται συνεχώς η κατεύθυνση του ανέμου, γιατί μπορεί να αλλάξει εντελώς αιφνιδιαστικά και κινηθείτε αντίθετα. Διατηρείστε τουλάχιστον δύο κεντρικές οδούς διαφυγής ανοικτές, από το σημείο που βρίσκεστε. 6. Φροντίστε, κατά τη διαδικασία της εκκένωσης και απομάκρυνσης από τις κατοικίες σας, να έχετε μαζί σας βασικά είδη πρώτης ανάγκης, όπως: βρεγμένη πετσέτα, κινητό τηλέφωνο, ραδιόφωνα, πόσιμο νερό, φανό, σφυρίχτρα, ρουχισμό πρώτης ανάγκης, ταυτότητα, δίπλωμα και να αποφεύγετε μεγάλα βάρη, να είστε ντυμένοι ελαφρά (όχι ημίγυμνοι/ όχι σορτς/ όχι ξυπόλητοι/ όχι σαγιονάρες). 7. Απομακρυνθείτε από τη ζώνη ρίψεων αεροσκαφών και ελικοπτέρων πυρόσβεσης. Στην περίπτωση που κάποιος βρεθεί εντός της ζώνης, πρέπει να πέσει με το κεφάλι προς τη ρίψη, προσπαθώντας να καλυφθεί πίσω από κάποιο σταθερό αντικείμενο. ....καίγεται η Φυγαλεία ...καίγεται η Αρχ. Ολυμπία ... Θεέ μου φύσα αλλιώς ΑΜΕ και στείλε την φωτιά στα καμένα, φύσα ανάποδα, βρέξε, κάνε κάτι, ΚΑΝΕ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ. Υ.Γ. δεν πιστεύω στην γκρίνια και την σιχαίνομαι ΑΝΤΙΘΕΤΑ πιστεύω στην πρωτοβουλία και πιο πολύ στην ομαδική πρωτοβουλία των ιδιωτών. Ολοι μαζί μπορούμε να κάνουμε πολλά, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΝΑΠΕ... UPDATE η ιστορία όπως την έζησε ο Μάνος

4 σχόλια:

Μπουρδουμπλούμ.... on 26 Αυγούστου 2007 στις 9:09 μ.μ. είπε...

Πάντως είναι φοβερό ότι εναποθέτουμε τις ελπίδες μας σε ένα θαύμα,για πράγματα που ο ίδιος ο άνθρωπος δημιουργεί... Πως τα κάναμε έτσι...? :(

Natassa on 26 Αυγούστου 2007 στις 9:48 μ.μ. είπε...

οταν μια τραγωδία πάρει τέτοιες διαστάσεις πραγματικά χρειαζόμαστε ένα θαύμα...

Ανώνυμος είπε...

Είναι η τρίτη ημέρα της καταστροφής και δεν υπάρχει η παραμικρή ένδειξη βελτίωσης. Υπάρχει άλλο κουράγιο; Θα σταματήσει κάποια στιγμή το ολοκαύτωμα; Μου άρεσε πολύ το post σου, από τα πλέον αντικειμενικά που έχω διαβάσει. Ελπίζω αυτό το πλήγμα να μάς ταρακουνήσει όλους και να επανεξετάσουμε τη στάση ζωής μας...

Natassa on 27 Αυγούστου 2007 στις 9:17 π.μ. είπε...

Γίναμε άβουλοι, αυτό ξέρω, αν ο Χ ψηφίσει τον Υ αναμένει από τον Υ να του σβήσει την φωτιά να του διορίσει το παιδί την γυναίκα το ανήψι υπάρχει δεν υπάρχει θέση, τι τον νοιάζει άλλωστε... αυτός να βολευτεί...και επιπλέον να μην πληρώσει φόρους. Πως φωνάζεις κύριε και απαιτείς όταν φοροδιαφεύγεις??? Αν αρχίσω δεν θα σταματήσω... Σπαράζει η καρδιά μου και φοβάμαι για τον τόπο μου μην έρθει η σειρά μας ....