ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΣΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ, ΣΤΗΝ ΖΩΗ.

Τρίτη 14 Αυγούστου 2007

Το πιο αγαπημένο (ως τώρα) - Λίβανος

Το πιο αγαπημένο ταξίδι μου ως τώρα ήταν στον Λίβανο. Στον Λίβανο πήγαμε τον Απρίλιο του 2006. Είχαμε επιθυμήσει-σχεδιάσει αρκετές φορές να πάμε αλλά όλο κάτι "στράβωνε", τελευταία φορά, πριν την πραγματοποίηση του ταξιδιού, ήταν τον Οκτώβριο του 2004 όπου είχα ξεκινήσει να παρακολουθώ στενά τι συμβαίνει εκεί μέσω διαδικτύου ή ξένων καναλιών (άλλωστε τα δικά μας μας ενημερώνουν για τους ... ασε να μην τα πάρω πάλι ...) και φαινόταν ότι υπήρχαν ψιλο-αναταραχές με αποκορύφωμα τον Φεβρουάριο του 2005 και την δολοφονία του Rafic Hariri του πρωθυπουργού του Λιβάνου κατά πάσα πιθανότητα και πάντα βάση επίσημων πηγών ενημέρωσης έγινε από τις Συριακές δυνάμεις. Ο Λίβανος δυστυχώς ποτέ τα τελευταία 50 χρόνια δεν έχει υπάρξει έλευθερη χώρα, η σημαντικότερη προσπάθεια έγινε από τον Rafic Hariri και την επανάσταση των κέδρων ...photos: flirck - γι αυτό και αγαπήθηκε από όλους τους Λιβανέζους, άραβες, μουσουλμάνους χριστιανούς- ... μακρυγορώ, αλλά είναι και το αγαπημένο μου θέμα. Ετσι λοιπόν παρακολουθώντας όσο μπορούσα τα τεκταινόμενα στον Λίβανο και αφού είχε παρθεί η απόφαση απο την Συρία ότι θα αποσύρει τα στρατεύματα της και ενώ στον Λίβανο φαινόταν να επικρατεί ησυχία κλείνω εισιτήρια με την ΜΕΑ και φύγαμε! 2 ώρες αργότερα προσγειωνόμαστε στην Βυρητό. Πόλη ΜΥΘΙΚΗ Πόλη ΟΝΕΙΡΕΜΕΝΗ ποτέ μέχρι τώρα στην ζωή μου δεν είπα ότι "εδώ θα ήθελα να ζήσω". Σχεδόν παντού μ αρέσει, παντού ενθουσιάζομαι, αλλά για κανένα μέρος δεν θα θυσίαζα την ζωή μου στην Κρήτη παρά μονάχα γι αυτή την πόλη. Το ξέρω ότι ακούγεται παράξενο, το βλέπω στα μάτια όσων μιλάω μαζί τους για τον Λίβανο, λες και τους λέω τρέλες, όμως είναι ονειρεμένα και φυσικά δεν θα ήθελα να ζήσω κανένα πόλεμο, άλλωστε ευχή μου είναι και φαντάζομαι όλων ο Λίβανος να βρει την θέση του στην μέση ανατολή και στον κόσμο, οι λαοί να συνυπάρχουν ειρηνικά και ποτέ μα ποτέ να μην ξανασυμβεί τίποτα κακό. Η σύνθεση του πληθυσμού του Λιβάνου είναι περίπου 40% χριστιανοί και 60% μουσουλμάνοι. επίσης ο Πρόεδρος πρέπει να είναι Χριστιανός Μαρωνίτης (αυτοί που έμειναν πίσω και πολέμησαν κατά την διάρκεια του τελευταίου μεγάλου εμφυλίου, όλοι οι άλλοι χριστιανοί έφυγαν οι περισσότεροι στον Καναδά και την Γαλλία ) ο Πρωθυπουργός πρέπει να είναι Σουνίτης και ο Πρόεδρος της Βουλής Σιιτης. Κάπως έτσι χωρίζεται και η Βυρητός από δω οι χριστιανοί, από εκεί οι σιίτες και λίγο πιό πέρα οι σουνίτες. Νομίζω ότι καν δεν χρειάζεται να αναφέρω που είναι πιό όμορφα... ... για λόγους "ξενάγησης" θα χρησιμοποιήσω πολλές φώτο από το νετ αλλά και δικές μου. ... Από την πρώτη στιγμή έπαθα ένα coup de foudre με τον κόσμο. Η ατμόσφαιρα αξεπέραστη. Μια χώρα με τόση ιστορία, με τέτοιο πολιτισμό, με τόσο ζεστούς ανθρώπους γεννά φοβερά συναισθήματα. Τέτοιο πάντρεμα δύσης με ανατολή, λαικού και κοσμοπολίτικου σε ένα τόσο μικρό μέρος σε αφήνει άναυδο. Δείτε λίγο την πόλη και την ευρύτερη περιοχή ως το Jounnieh. Συνεχίζετε....

14 σχόλια:

witchofdaffodils on 16 Αυγούστου 2007 στις 10:37 π.μ. είπε...

αγαπητή Νατάσσα,
Λίβανος-Συρία_Ιορδανία ελιναι ένα από τα όνειρα που ελπίζω κάποια στιγμή να υλοποιήσω. Και μόνο που το σκέφτομαι μου μυρίζουν μπαχάρια :)

Natassa on 16 Αυγούστου 2007 στις 11:19 π.μ. είπε...

Γεια σου Witch!στην Τρίπολη του Λιβάνου όντως μυρίζει παντού μπαχαρικά, ωραία ατμόσφαιρα, αλλά εμένα με γοήτευσε η Βυρητός που έχει τα ΠΑΝΤΑ. Πότε πας διακοπές? η μήπως δεν πρέπει να κάνω αυτή την ερώτηση?

Crazy Tourists on 16 Αυγούστου 2007 στις 2:45 μ.μ. είπε...

Γενικά τις φοβάμαι τις αραβικές χώρες...Λίγο λόγο του τρόπου που αντιμετωπίζονται οι γυναίκες, λίγο λόγω των ταραχών...Αλλά λίγο ο ενθουσιασμός σου, λίγο οι φωτογραφίες σου, με κάνουν να αναθεωρώ...Τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το Λίβανο!

CrazyTourist2

Natassa on 16 Αυγούστου 2007 στις 3:46 μ.μ. είπε...

Μα ο Λίβανος δεν είναι μία καθαρά αραβική χώρα, το μισό του πληθυσμού καλά το 40% είναι χριστιανοί με καταγωγή από τους φοίνικες, την φυλή που όρισε το εμπόριο και που κατα πάσα πιθανότητα και ο original πληθυσμός της αν. Κρήτης έχει την ίδια καταγωγή. Οι κεντρικές περιοχές του Λιβάνου είναι τελείως κοσμοπολίτικες με μαγαζιά που νομίζεις ότι είσαι στο Παρίσι (έχουν μανία με την γαλλική μόδα). Ο Λίβανος την δεκαετία του '20 υπήρξε η έδρα 80 τραπεζών ... προσπαθείς να ρωτήσεις ένα γέρο στο δρόμο πως θα πας κάπου και ο γέρος σου απαντά σε άπταιστα αγγλικά ή και γαλλικά ...άλλη κατάσταση. Αυτά που βλεπαμε στον πόλεμο έχουν να κάνουν με τους Σιίτες που αυτοί ίσως να αποτελούν την εξαίρεση για την εικόνα που εγώ σας περιγράφω.

kiki on 16 Αυγούστου 2007 στις 5:38 μ.μ. είπε...

Βρε παιδάκι μου δε φοβόσουν εκεί με το παιδί μαζί; Οκ, διάβασα την προηγούμενη απάντησή σου αλλα εξακολουθεί το μητρικό μου ένστικτο να απορεί! Χαρά στο θάρρος σου!

Natassa on 16 Αυγούστου 2007 στις 7:09 μ.μ. είπε...

νομίζω ότι ΄θα με βάλετε να γράψω το επόμενο ποστ στα σχόλια :) όταν πήγαμε επικρατούσε ησυχία, ένιωθες ασφάλεια παντού, θα σου πω μόνο ένα πράγμα, εκεί που υπήρχε κίνδυνος και χωρίς να το ξέρω θυμάμαι έκανα ένα νόημα με το χέρι μου στον Γιάννη να γυρίσουμε και να φύγουμε προς την Βυρητό. Είχαμε φτάσει στην Σιδώνα περίπου 8 η ώρα, βράδυ και βλέπω την αφίσα του Νασράλα με το που μπαίνουμε στην Σιδώνα φάτσα κάρτα με το καλασνικωφ, μέχρι εκεί φτάσαμε στην Τύρο δεν πήγαμε ποτέ, και ποτέ δεν το μετάνιωσα, Πολλοί πιστεύουν ότι ο Νασράλα είναι ήρωας, εγώ προσωπικά δεν το πιστεύω, εγώ αν ξαναπήγαινα στον Λίβανο θα πήγαινα από την Βηρυτό ως το Βόρειο σύνορο και εκεί που είναι οι Σιίτες απλά δεν θα πατούσα. Βρώμια μιζέρια κακομοιριά ...από άποψη. Διάβασε αυτό file:///C:/Documents%20and%20Settings/vaio/%CE%95%CF%80%CE%B9%CF%86%CE%AC%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1%20%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82/Lebanon.htm πήγαινε πάνω στα λινκς και δες μία μία θρησκευτική κοινοτητα και θα καταλάβεις είναι αληθές και χωρίς υπερβολές.

Natassa on 16 Αυγούστου 2007 στις 7:10 μ.μ. είπε...

μάλλον το λινκ είναι λάθος
θα το βρω και θα στο στείλω με μειλ.

Natassa on 16 Αυγούστου 2007 στις 7:11 μ.μ. είπε...

http://countrystudies.us/lebanon/

..το σωστό

Ανώνυμος είπε...

Μου αρέσουν πολύ αυτά που γράφεις και θα τα μελετήσω για να μαθαίνω και πέντε πράγματα. Μου αρέσεις επίσης ότι έχεις σαφή γνώση του αντικειμένου και θα σου πρότεινα να μάς γράψεις και άλλα. Εμένα πάντως μου έρχονται στο νου και τα γλυκά Λιβάνου! ΥΣ: Κρητικοπούλα εισαι ορέ; Και ότι έχω σκοπό να γράψω για την Αμνάτο, το χωριό της οικογένειας! (Μετά Αστυπάλαια και μετά Μύκονο!)

Natassa on 18 Αυγούστου 2007 στις 11:53 π.μ. είπε...

Penny φυσικά θα το συνεχίσω το ποστ για τον Λίβανο (όπως χρωστάω και την συνέχεια της Μαγιόρκας).
Εμένα πάντως με ξετρέλαναν οι σαλάτες στον Λίβανο. Θα σας γράψω και την συνταγή για ταμπουλέ έτσι όπως εγώ την δοκίμασα στα εστιατόρια.
Αύριο θα ανεβάσω την συνέχεια.
Καλό σ/κ

Σοφία on 19 Αυγούστου 2007 στις 2:27 μ.μ. είπε...

Κι εγώ τις φοβάμαι τις αραβικές χώρες, και μπορεί ο Λίβανος να μην είναι 100% αραβική χώρα, όμως είναι σχεδόν σε εμπόλεμη κατάσταση. Με αυτό το σκεπτικό, παρόλο που θα ήθελα να πάω, δε νομίζω να τα καταφέρω στο εγγύς μέλλον, οπότε περιμένω τη συνέχεια του ποστ σου για να τον γνωρίσω μέσα από τις δικές σου αναφορές.

Περιμένω και το ποστ για τη Μαγιόρκα, το οποίο για μένα έχει αξία ταξιδιωτικού οδηγού :-)

Natassa on 19 Αυγούστου 2007 στις 3:06 μ.μ. είπε...

@ Σοφία
ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο, η αλήθεια είναι ότι αν αρχίσω να γράφω τι εγώ έζησα για μία εβδομάδα στο Λίβανο θα θέλεις να πας οπωςδήποτε, αλλά δυστυχώς τώρα έχουν προβλήματα...
και επίσης εσύ που ζεις στην Αγγλία είναι ότι πρέπει να "τσακώσεις" μία θέση των 10 λιρών και να πας μέχρι την Μαγιόρκα άσε που σίγουρα δεν θα χρειαστεί να κάνεις ποστ για τις τιμές ;) (δεν έχω βάλει σχόλιο στην Νορβηγία γιατί δεν πρόλαβα να τα διαβάσω και τα 2, άσε που θέλω να άω κιόλας και θέλω να δω και τα λινκ που έχεις βάλει )
Φιλιά
Νατασσα

Σοφία on 22 Αυγούστου 2007 στις 12:25 π.μ. είπε...

Πρέπει, πρέπει να πάω στη Μαγιόρκα. Για τον Λίβανο επιφυλάσσομαι.

Γιάννης Καραμήτρος on 1 Νοεμβρίου 2009 στις 7:42 μ.μ. είπε...

Mea Culpa μιας και έκανα λάθος.